Rahim duvarında bulunan iyi huylu (non-kanserli) tümörlerdir. Miyom, düzensiz kanama, ağrı ve karın şişliği gibi semptomlara neden olabilir ve bazı durumlarda kısırlığa da yol açabilir.
Rahim kaslarının düzensiz büyümesi sonucu oluşur ve genellikle 30-50 yaşları arasındaki kadınları etkiler. Miyomların nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik faktörler, hormonlar ve diğer faktörlerin bir kombinasyonunun rol oynadığı düşünülmektedir.
Miyom Belirtileri
Belirtiler kadından kadına değişebilir ve bazı kadınlarda hiç belirti vermeyebilir. Ancak, genellikle şu belirtilere neden olabilir:
Aşırı adet kanaması: Adet döneminde normalden daha fazla kanama olabilir ve adet dönemi süresi daha uzun olabilir.
Ağrı: Karın bölgesinde ağrı veya basınç hissi olabilir. Cinsel ilişki sırasında da ağrı hissedilebilir.
İdrar veya bağırsak problemleri: İdrar yapma veya bağırsak hareketleri sırasında basınç hissi yaratabilir.
Karın şişliği: Karın bölgesinde şişlik veya dolgunluk hissi yaratabilir.
Kısırlık: Rahim boşluğunda veya tüplerin bloke olmasına neden olarak kısırlığa yol açabilir.
Gebelikte komplikasyonlar: Gebeliği etkileyebilir ve bazı durumlarda düşük veya erken doğuma neden olabilir.
Anemi: Aşırı adet kanaması, kansızlığa (anemi) neden olabilir.
Oluşumunu Tetikleyen Faktörler 
Bu tümörlerin oluşumunu etkileyen birkaç faktör vardır:
Genetik faktörler: Oluşumunda genetik faktörlerin rolü olduğu düşünülmektedir. Ailede miyom öyküsü olan kadınlar, miyom geliştirme riski altındadır.
Hormonal dengesizlikler: Östrojen hormonu, miyomların büyümesini teşvik eden bir hormondur. Özellikle menopoz sonrası dönemde hormonal dengesizliklerin bir sonucu olarak ortaya çıkabilir.
Yaş: Oluşma sıklığı, kadınların 30 ila 50 yaş arasındayken en yüksek seviyededir.
Kilolu olmak: Aşırı kilolu veya obez kadınlar, geliştirme riski daha yüksektir.
Rasyonel sebepler: Oluşumunda tam olarak neyin etkili olduğu net değildir. Ancak bazı araştırmalar, diyet faktörleri, çevresel toksinler, stres, sigara içmek ve alkol tüketmek gibi faktörlerin de oluşumunda bir rol oynayabileceğini göstermiştir.
Tanı Nasıl Konulur?
Fizik muayene: Jinekolog, muayene masasında kadının pelvis bölgesini elle muayene ederek tümörün varlığını tespit edebilir.
Ultrasonografi: Vajinal veya abdominal olarak yapılabilir ve miyomların büyüklüğü, sayısı ve konumu hakkında ayrıntılı bilgi sağlar.
MRI: Tümörlerin doğru boyutlarını, yerlerini ve sayılarını belirlemek için kullanılır.
Histerosalpingografi: Rahimde ve fallop tüplerinde anormallikleri belirlemek için kullanılan bir röntgen tekniğidir. Bu test, tümörlerin rahim boşluğunda yer aldığını gösterir.
Laparoskopi: Tümörlerin doğru yerlerini, büyüklüklerini ve sayılarını belirlemek için kullanılan bir cerrahi prosedürdür. Bu yöntem, genellikle diğer testler sonucunda tam bir teşhis konulamadığında kullanılır.,
Tedavisi Nedir?
Bekle ve izle: Bazı küçük tümörler hiçbir semptom yapmadığı için, doktorlar bazen tümörlerin büyümesini takip etmek için bir süre beklemeyi önerirler.
İlaçlar: Ağrı kesiciler, nonsteroid anti-inflamatuar ilaçlar (NSAID’ler), doğum kontrol hapları veya hormon terapisi gibi ilaçlar, tümörlerin semptomlarını kontrol altına almak için kullanılabilir.
Myomektomi: Bu cerrahi işlem, sadece tümörlerin çıkarılmasını ama rahim korunmasını amaçlar. Böylece, tümörün çıkarılması sonrasında hamile kalma şansınız devam eder.
Histerektomi: Rahmin tamamının çıkarılmasını içerir. Tümör için son çare olarak kullanılır ve doğurganlık konusunda kalıcı sonuçları vardır.
Radyofrekans ablasyonu: Bu işlem, tümörü ısıtarak öldürür. Radyofrekans ablasyonu, cerrahi bir işlem değildir ve hastaların normal günlük aktivitelerine hızlı bir şekilde geri dönmesine izin verir.
Embolizasyon: Bu prosedür, tümörün beslenmesini kesmek için rahim arterlerinin kapatılmasını içerir. Bu da tümörün küçülmesine ve semptomların azalmasına yol açabilir.
Tedavi seçenekleri, miyom büyüklüğü, sayısı, konumu, hastanın yaşam tarzı ve genel sağlığı gibi birçok faktöre bağlı olarak değişir. Hangi tedavi seçeneğinin size uygun olduğuna karar vermek için jinekoloğunuzla konuşmalısınız.
